امام سجّاد (علیه السلام) نیز درباره اینکه چرا باید دروغ کوچک و به شوخی را هم ترک کرد؟ فرمودند:” از دروغ کوچک و بزرگش، جدّی و شوخیش بپرهیزید؛ زیرا انسان هر گاه در چیز کوچک دروغ بگوید، به گفتن دروغ بزرگ نیز جرأت پیدا میکند”.
دروغ در اسلام یکی از گناهان کبیره و کلید بسیاری از دیگر گناهان می‌باشد و به شدت از آن نهی شده و نجات را در صدق و هلاکت را در دروغ دانسته است.
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) درباره اینکه آیا به شوخی دروغ گفتن اشکال دارد؟ می‌فرمایند: “دروغ، چه جدّی و چه شوخی آن، درست نیست. همچنین درست نیست که مرد به فرزند خود وعدهای بدهد و به آن عمل نکند. همانا راستگویی، به نیکی رهنمون میشود و نیکی به بهشت هدایت میکند”. (کنزالعمّال: ۸۲۱۷ منتخب میزان‌الحکمة: ۴۸۶ )
همچنین آن حضرت در پاسخ به این پرسش که آیا دروغ گفتن برای خنداندن دیگران اشکال دارد؟ فرمودند:” وای بر کسی که برای خنداندن مردم دروغ بگوید، وای بر او، وای بر او”. (کنزالعمّال: ۸۲۱۵ منتخب میزان‌الحکمة: ۴۸۶ )
امام سجّاد (علیه السلام) نیز درباره اینکه چرا باید دروغ کوچک و به شوخی را هم ترک کرد؟ فرمودند: “از دروغ کوچک و بزرگش، جدّی و شوخیش بپرهیزید؛ زیرا انسان هر گاه در چیز کوچک دروغ بگوید، به گفتن دروغ بزرگ نیز جرأت پیدا میکند.” (بحارالأنوار: ۷۲ / ۲۳۵ / ۲ منتخب میزان‌الحکمة: ۴۸۶)
